Media máscara filtrante de partículas (6002-2 FFP2)

6002-2 EN149 FFP2 está probado segundo a norma EN 149:2001+A:2009 Dispositivos de protección respiratoria: medias máscaras filtrantes para protexer contra partículas

Compatibilidade coa pel
Non se debe saber que os materiais que poidan entrar en contacto coa pel do usuario poidan causar irritación ou calquera outro efecto adverso para a saúde. (Aprobado)

Inflamabilidade
Cando se probe, a media máscara filtrante de partículas non debe arder nin seguir ardendo durante máis de 5 segundos despois de retirala da chama. (Aprobado)

Contido de dióxido de carbono no aire inhalado
O contido de dióxido de carbono do aire de inhalación (espazo morto) non debe superar unha media do 1,0 % (volume). (Aprobado).

Campo de visión
O campo de visión é aceptable se así se determina en probas prácticas de rendemento. (Aprobado)

Resistencia respiratoria

Envasado (aprobado) A seguinte información deberá marcarse de forma clara e duradeira no envase máis pequeno dispoñible comercialmente ou ser lexible a través del se o envase é transparente. 1. O nome, a marca rexistrada ou outros medios de identificación do fabricante ou provedor 2. Marcado de identificación do tipo 3. Clasificación A clase apropiada (FFP1, FFP2 ou FFP3) seguida dun só espazo e a «NR» se a media máscara filtrante de partículas se limita ao uso nun só turno. Exemplo: FFP2 NR. 4. O número e o ano de publicación desta Norma Europea 5. Polo menos o ano de fin de vida útil. 6. As condicións de almacenamento recomendadas polo fabricante (polo menos a temperatura e a humidade)

Demostrouse que as medias máscaras con filtrado de partículas ofrecen unha mellor protección contra as pingas, os aerosois e a penetración de fluídos, e forman un selo hermético arredor da boca e o nariz.

As máscaras médicas/cirúrxicas proporcionan unha barreira inmediata entre os órganos respiratorios e o ambiente circundante. A eficacia dunha máscara facial ou dun respirador vén determinada por dous factores importantes: a eficiencia de filtración e o axuste (fugas da peza facial). A eficiencia de filtración mide o ben que a máscara filtra as partículas nun rango de tamaño específico, que inclúe virus e outras partículas submicrométricas, mentres que o axuste mide o ben que a máscara ou o respirador impide as fugas arredor da peza facial. Segundo os estándares da Administración de Alimentos e Medicamentos (FDA) e a eficiencia de filtración, as máscaras médicas pódense clasificar en diferentes categorías. Estas divídense en niveis ASTM 1, 2 e 3 segundo a eficiencia de resistencia aos fluídos. O nivel 3 ofrece a maior eficiencia de filtración bacteriana cunha alta resistencia á penetración de fluídos corporais. En Europa, as máscaras médicas cumpren cos requisitos da norma europea EN 14683:2019.

Non obstante, as máscaras cirúrxicas son menos eficaces en comparación cos respiradores. Os respiradores constan de dispositivos de protección axustados ou purificadores de aire que poden evitar que partículas moi pequenas (<5 μm) pasen polo tracto respiratorio dunha persoa. Isto conséguese eliminando os contaminantes ou proporcionando unha fonte independente de aire para respirar. Reciben nomes diferentes en diferentes países. Nos Estados Unidos, o Instituto Nacional para a Seguridade e a Saúde no Traballo (NIOSH) determina a eficiencia de filtración destes respiradores e clasifícanse nas series N, R e P, que consisten en non resistentes ao aceite, algo resistentes ao aceite e moi resistentes, respectivamente. Cada unha das tres series ten tres eficiencias de filtración diferentes ao 95, 99 e 99,97 %, concretamente N95, R95, P95, etc. En Europa, as categorías de respiradores poden clasificarse como medias máscaras filtrantes (pezas faciais filtrantes [FFP]), medias máscaras, respiradores purificadores de aire motorizados (PAPR) e SAR (respiradores de subministración de atmosfera). Segundo as normas europeas, as máscaras protectoras FFP divídense en FFP1, FFP2 e FFP3, cunha eficiencia do 80 %, 94 % e 99 %, respectivamente (EN 149:2001).