Alþjóðleg könnun leiðir í ljós að sjúklingar sem eru í meðferð á geðsjúkrahúsum í Japan eru miklu oftar undir áhrifum líkamlegra hömlunar en í öðrum löndum, en einn aðalhöfunda könnunarinnar gagnrýndi þá stöðu sem „óeðlilega“.
Hlutfall sjúklinga sem voru bundnir við rúm sín með sérstökum beltum var 580 sinnum hærra í Japan en í Ástralíu og 270 sinnum hærra en í Bandaríkjunum, samkvæmt sameiginlegri rannsókn Toshio Hasegawa, prófessors í geðlækningum við Kyorin-háskólann í Japan, og samstarfsmanna hans.
„Niðurstöðurnar staðfestu enn á ný að geðheilbrigðisstofnanir í Japan grípa til meðferðar sem byggir mjög á líkamlegri hömlun,“ sagði Hasegawa. „Það ætti fyrst og fremst að viðurkenna að sjúklingar eru óeðlilega oft hömlaðir samanborið við önnur ríki. Þetta kallar örugglega á ítarlega endurskoðun á því hvernig sjúklingar eru meðhöndlaðir á geðstofnunum í Japan.“
Niðurstöðurnar voru birtar í alþjóðlega geðlækningatímaritinu Epidemiology and Psychiatric Sciences.
Vísindamenn í Japan, Bandaríkjunum, Ástralíu og Nýja-Sjálandi skoðuðu tiltæk gögn frá árinu 2017 í hverju landi fyrir sig og báru saman fjölda sjúklinga sem voru undir líkamlegum fjötrum daglega á geðsjúkrahúsum í þessum fjórum löndum.
Upplýsingar um tilfinningalega heilsu og velferð, sem gefnar eru út árlega í Japan, leiddu í ljós að 98,8 sjúklingar á hverja milljón íbúa voru fjötraðir daglega.
Aðstaða fyrir sjúklinga með heilabilun var undanskilin matinu þar sem sjúkrahúsinnlögn slíkra sjúklinga er frábrugðin öðrum þjóðum í Japan.
Í Ástralíu voru 0,17 sjúklingar á hverja milljón íbúa bundnir við rúm, samkvæmt niðurstöðunum. Í Bandaríkjunum var hlutfallið 0,37.
Þó að könnunin hafi ekki borið saman sömu aldurshópa nákvæmlega, var Japan langt á undan Nýja-Sjálandi í að halda aftur af sjúklingum.
Á Nýja-Sjálandi voru 0,03 sjúklingar settir í bann á hverja milljón íbúa á aldrinum 15 til 64 ára, en hlutfallið fyrir Japana á aldrinum 20 til 64 ára var 62,3, meira en 2.000 sinnum hærra.
Hversu oft sjúklingar voru festir var mismunandi eftir svæðum í hverju landi sem tók þátt í könnuninni.
Í Japan var hlutfallið af sjúklingum sem voru í haldi sjúklinga á bilinu 16 til 244, allt eftir héruðum.
ENGINN VALMÖGULEIKI?
Sú aðferð Japana að halda sjúklingum í skefjum í langan tíma hefur lengi vakið athygli.
„Sjúklingar eru svo oft líkamlega fastir, þó að fjöldi geðlækna á hvern íbúa sé ekki svo lítill samanborið við önnur lönd,“ sagði Hasegawa. „Það er líklega vegna þess að geðlæknastofnanir hafa fleiri sjúkrarúm en aðrar þjóðir, sem leiðir til fleiri sjúklinga á sjúkrahúsi.“
Samkvæmt japönskum lögum um geðheilbrigði og velferð og öðrum reglugerðum geta tilnefndir geðheilbrigðislæknar gripið til þess að halda sjúklingum í skefjum ef þeir sjá möguleika á að sjúklingar muni reyna að fremja sjálfsmorð eða skaða sig, sýna merki um ofvirkni og eirðarleysi eða hættu á að líf sjúklingsins sé í hættu ef ekkert er að gert.
Notkun aðferðarinnar er takmörkuð við þegar engar aðrar leiðir eru tiltækar.
Sú aðferð að halda sjúklingum í skefjum hefur verið gagnrýnd fyrir að svipta þá frelsi til að hreyfa sig og skaða reisn þeirra, sem hefur leitt til þess að margar læknastofnanir hafa leitast við að finna aðrar leiðir.
Samt sem áður er djúpstæð tilhneiging meðal heilbrigðisstarfsmanna í Japan að líta á aðferðina sem „nauðsynlega til að tryggja öryggi“ og vísa til skorts á starfsfólki á læknastöðvum og annarra ástæðna.
Samkvæmt könnun heilbrigðisráðuneytisins sem gerð var í lok júní sama ár voru yfir 10.000 sjúklingar settir í hendur geðsjúkrahúsa í Japan árið 2019 svo þeir gætu ekki hreyft sig.