Hálfgríma með agnasíu (6003-2 FFP2)

Hálfgríma með síun á ögnum er persónuhlíf sem er hönnuð til að passa þétt að andlitinu og koma í veg fyrir að notandinn anda að sér mengunarefnum í lofti. Þessi tæki geta verið kölluð öndunargrímur eða síandi andlitsgrímur (e. filtering face respirators (FFRs).

Síunarhagkvæmni er ein af prófunaraðferðunum til að meta grímuna.

Prófunaraðferð - Síunarhagkvæmni (FE)
FE er hlutfall agna sem síunarefnið grípur. Það er mælt með því að prófa efnið með ögnum af þekktri stærð, sem berast með þekktum rennslishraða eða hraða, og mæla agnaþéttni uppstreymis fyrir efnið, Cup, og niðurstreymis fyrir efnið, Cdown. Agnagegndræpi í gegnum síuefnið, Pfilter, er hlutfallið milli styrks niðurstreymis og styrks uppstreymis, margfaldað með 100%. FE er viðbót agnagegndræpis: FE = 100% − Pfilter. Síuefni sem 5% agna komast í gegnum (Pfilter = 5%) hefur 95% FE. FE er undir áhrifum margra þátta, þar á meðal síuefnið; stærð, lögun og hleðslu agnanna, loftstreymishraða, hitastigs og rakastigs, álags og annarra þátta.

Það er vel þekkt að FE (electrical gain) síuefnis getur verið breytilegt fyrir agnir af mismunandi stærðum og gerðum. Þetta er vegna þess að síun á sér stað í gegnum marga eðlisfræðilega ferla — sigtun, tregðuárekstra, stöðvun, dreifingu, þyngdaraflsset og rafstöðueiginleika, og skilvirkni þessara ferla er mismunandi eftir agnastærð. Sú agnastærð þar sem síuefni hefur lægsta FE er kölluð mesta gegndræpi agnastærðin (e. most penetrating particle size (MPPS). Helst er MPPS notað til að prófa afköst síunnar, þar sem afköst síunnar fyrir allar aðrar agnir verða betri en sú sem fæst með MPPS. MPPS er breytilegt eftir síuefni og lofthraða í gegnum síuna. Fyrstu rannsóknir greindu frá MPPS fyrir öndunargrímur með stærðina 0,3 μm, en nýlegri rannsóknir hafa sýnt að MPPS er á bilinu 0,04–0,06 μm.