Efnissamsetning
Yfirborðslagið er 45 g af óofnu efni. Annað lagið er 45 g af FFP2 síuefni. Innra lagið er 220 g af nálastungubómull.
Hverjir eru kostir gríma með öndunarventlum?
Öndunarventillinn á grímunni hentar vel í tiltölulega heitu umhverfi. Hann andar betur út og innöndunarventillinn lokast sjálfkrafa, sem hefur engin áhrif á notkunaráhrifin.
Í samanburði við venjulegar andlitsgrímur henta grímur með öndunarventlum betur í erfiðum aðstæðum og auðvelda öndun fólks. Í röku og heitu vinnuumhverfi með lélegri loftræstingu eða mikilli vinnu getur notkun grímu með öndunarventli hjálpað þér að líða betur við útöndun.
Virkni öndunarlokans er sú að jákvæður þrýstingur útblástursloftsins blæs lokplötunni opnum við útöndun, til að losa úrgangsloftið fljótt úr líkamanum og draga úr stíflu og hitatilfinningu við notkun grímunnar. Neikvæð þrýstingur við innöndun lokar lokanum sjálfkrafa til að forðast innöndun mengunarefna úr umhverfinu.
Andlitsmaski með nálastungumeðferð úr bómull
Nálastungubómull er einnig kölluð nálastungumyndandi bómull í iðnaði einnota rykgríma. Nálastungubómull fyrir grímur er eins konar grímuefni sem er framleitt með nálunarferli. Það er einnig kallað rykheld gríma eftir að það hefur verið blandað saman við grímuvinnslu. Nálastungubómull fyrir grímur er eins konar síuefni sem er úr pólýestertrefjum með nálastunguferli. Þegar öndunarfærarykið fer í gegnum síuefnið aðsogast það á milli trefjanna, sem gegnir hlutverki í að koma í veg fyrir rykmyndun.
Nálarstungnar bómullargrímur eru hentugar fyrir námuvinnslu, byggingariðnað, steypu, kvörn og lyfjaiðnað, landbúnað og garðyrkju, skógrækt og búfénað, neðanjarðarlestarverkfræði, álvinnslu, rafeinda- og rafmagnstæki, framleiðslu á tækjum og tækjum, matvælavinnslu, sementverksmiðju, textílverksmiðju, verkfæra- og járnvöruverksmiðju, málmmalun, fægingu, skurð, sundurliðun og mulning. Þær geta á áhrifaríkan hátt komið í veg fyrir mengun úr járnlausum málmum, þungmálmum og öðrum skaðlegum efnum og lokað fyrir asbest úr glerþráðum og öðrum skaðlegum efnum.
Þrýstingsmunur er ein af prófunaraðferðunum til að meta grímuna.
Prófunaraðferð – Þrýstingsmunur
Þrýstingsmunurinn, eða þrýstingsfallið, endurspeglar hversu auðvelt það er að anda í gegnum síuefnið. Þrýstingsmunurinn er almennt ákvarðaður með því að mæla loftþrýstinginn á báðum hliðum síuefnisins á meðan loft streymir með þekktum hraða í gegnum síuefnið. Þrýstingsmunurinn er mismunurinn á loftþrýstingunum tveimur. Lágur þrýstingsmunur þýðir að loft fer auðveldlega í gegnum síuefnið, sem gerir það auðveldara að anda í gegn. Fyrir tiltekna tilraunauppsetningu mun minnkun lofthraðans minnka þrýstingsmuninn og aukning á þykkt síuefnisins mun auka þrýstingsmuninn.
Þrýstingsmunurinn er yfirleitt gefinn upp í einingunum pascal (Pa) (1,0 Pa = 0,102 mmH2O). Sumir staðlar fyrir þrýstingsmun fyrir skurðgrímur nota eininguna Pa/cm2, sem hefur enga eðlisfræðilega merkingu. Þessar prófanir tilgreina hins vegar yfirborðsflatarmál grímuefnisins sem prófað er, þannig að gildin hafa verið margfölduð með yfirborðsflatarmálinu sem prófað er til að fá eðlisfræðilega merkingarbæra einingu, Pa.
EN 149:2001
Í Evrópu verða síandi andlitsgrímur að hafa þá eiginleika sem tilgreindir eru í staðlinum EN 149:2001 (+ A1: 2009), sem kveður á um að þessar grímur verði meðal annars að hafa sérstaka eiginleika eins og öndun, leka inn á við, eldfimi, uppsöfnun CO2 o.s.frv. Staðallinn EN 149:2001 (+ A1: 2009) krefst þess að síunargeta grímunnar sé prófuð bæði með úða úr NaCl ögnum með miðgildi þvermálsdreifingar á milli 0,06 og 0,10 μm og með úða úr paraffínolíuögnum með miðgildi þvermálsdreifingar á milli 0,29 og 0,45 μm; ekki er krafist prófunar á skilvirkni bakteríusíuns. Andlitsgrímur með síun eru flokkaðar eftir síunargetu þeirra í FFP1 (síun NaCl úðabrúsa og paraffínolíu jafngildir 80%), FFP2 (síun NaCl úðabrúsa og paraffínolíu jafngildir 94%) og FFP3 (síun NaCl úðabrúsa og paraffínolíu jafngildir 99%).