banner

Introductio ad laparoscopiam

Laparoscopia est interventus diagnosticus vel chirurgicus in organis internis cavitatis abdominalis vel pelvis. Laparoscopia est methodus chirurgica moderna in qua chirurgia non per foramina naturalia vel magnas incisiones cutis, sed per parvas (plerumque 0.5-1.5 cm) punctiones perficitur, cum chirurgia conventionalis magnas incisiones requirat et ita magnas cicatrices relinquat. Ad punctionem, trocar adhibetur, cuius ope paries abdominalis perforatur, et tenue instrumentum opticum (laparoscopium) in tubum diametro 0.2-1.0 cm inseritur.

Instrumentum principale laparoscopiae est laparoscopium – tubus metallicus diametro 5-10 mm (2 mm pro microlaparoscopia) cum systemate lentium complexo et duce lucis. Lens imaginem a lente ad oculare transmittit, et dux lucis fasciculum lucis ab illuminatore in cavitatem abdominalem dirigit. Directe in lentem laparoscopicam inspicere potes – hoc iam per decennia factum est, sed cum adventu camerarum endoscopicarum minutarum (nunc 50-150 grammata ponderant) lenti laparoscopicae affixarum per ultimos tres decennia, omnes operarii cubiculi chirurgici totum progressum operationis in monitore videre possunt. Diagnosis et nonnullae operationes simplices sub anaesthesia locali peraguntur, et pleraeque operationes laparoscopicae sub anaesthesia generali perficiuntur.

Nulla talis res est qualis "chirurgia laparoscopica". Laparoscopia est una ex methodis ad organa chirurgica accedendi. Quacumque methodo exsequenda, natura chirurgiae processus non mutatur. Hae voces formantur utens radice vocabuli "scope" (a Graeco "scope-I see"), prima dimidia parte nominis methodi denotante organum vel cavitatem manipulatam vel examinatam.

wps_doc_0

Laparoscopia una ex generibus endoscopiae est, et endoscopia laparoscopiam, examen thoracoscopicum, hysteroscopiam, cystoscopiam, arthroscopiam et cetera comprehendit.

Thoracoscopia – interventus in pectore;

Nephroscopia – interventio et chirurgia in renibus;

Cystoscopia – chirurgia vesicae;

Hysteroscopia – interventus chirurgicus in utero;

Gastroscopia – chirurgia in stomacho.

Si praefixum "fibro" nomini additur, significat procedendi rationem endoscopio flexibili perfici, exempli gratia, hysteroscopia fibrae est examinatio uteri endoscopio flexibili utens.

Ars chirurgiae laparoscopicae paulum variat secundum genus chirurgiae et institutionem medicam. Aegroti parantur eandem curam accipere quam chirurgia consueta. Primo, aegroti in nosocomio medicamenta iniiciuntur ad dolorem ulteriorem levandum et efficaciam augendam. Hae operationes "administratio praeoperativa" appellantur. Deinde aegrotus in feretro ad cubiculum chirurgicum portatur.

Catheter e plastica molli in venam cubitalem aegroti inseritur ad infusionem medicamentorum, solutionum, anaestheticorum, et analgeticorum. Larva e gummi vel silicone faciei aegroti adnectitur et mixtura respirationis per larvam praebetur.

Paucis secundis post, aegrotus obdormiscit et anaesthesiologus intubat — tubulum plasticum maniculatum in vias respiratorias inserit, inflat et firmat. Per chirurgiam, aegrotus ventilationem pulmonalem artificialem moderatam accipit.

Ad laparoscopiam, cavitas abdominalis gas impletur – plerumque dioxidum carbonis ad hoc adhibetur. Gas iniicitur ut paries abdominalis in formam cupulae supra organa elevetur et bonam visibilitatem et accessum ad organa praebeat. Adiutores et chirurgi totum abdomen aegroti solutionibus antisepticis tractaverunt ad possibilem transitionem ad chirurgiam apertam et, iussu anaesthesiologi, longam acum Veress per umbilicum inseruerunt. Nucleo elastico designata est ad damnum possibile organis internis subiacentibus durante punctione abdominali minuendum. Postquam per aliquot probationes confirmatum est acum revera in cavitate abdominali esse, tubus insufflatoris acumi adnectitur. Haec electronica subtilis dioxidum carbonis in cavitatem supplere permittit et pressionem in ea automatice cum accuratione 1 mmHg conservat.

Postquam pressio gasis in cavitate ad 10-16 mmHg pervenit (pro arbitrio chirurgi), acus Veressiana removetur et primus trocar per umbilicum inseritur – tubus metallicus vel plasticus in quem specillum trihedrum vel conicum inseritur. Postquam paries perforata est, stylus removetur et per cannulam (tubum) in endoscopium et laparoscopium inseritur. Laparoscopium est tubus metallicus 10, 5 vel 2 mm diametro (microlaparoscopio utendo) cum systemate lentium complexo et duce lucis. Cum cameris video miniaturis adiunctis, 50-100 grammatum ponderis, et fontibus lucis halogenis vel xenon potentibus (illuminatoribus), tota manus operans progressum operationis in monitorio observare potest.

Post introductionem laparoscopii, cavitatem abdominalem inspice et sub inspectione visuali duos vel quattuor trocars amplius inser. Locus introductionis trocaris ab organo operando et genere interventionis pendet – in cholecystectomia, trocar in superiore abdomine sub arcu costali inseritur, in chirurgia gynaecologica – in inferiore abdomine.

In principio, instrumenta longitudine 30-40 cm et diametro 2 ad 12 mm omnes easdem operationes ac technicae chirurgicae usitatae perficere possunt. Retentio, abductio lateralis, captio organi fibulis, emissio et separatio organi a textu circumdante (dissectio) per dissectores, forfices endoscopicas et instrumenta electrochirurgica, coagulatione ope, relativa cessatio sanguinis ex vasis parvis. Coagulatio – proteina sub effectu currentis alternantis altae frequentiae plicantur, ita ut lumen vasis sanguinei claudatur. Sanguinis effusio ex vasis magnis sisti potest per compressionem (fibulis titanii utens), fasciam materia suturae, et suturam cum conficitore endoscopico.

Conclavia endoscopica munus magni momenti in chirurgia endoscopica agunt – hoc insolitum videri potest, sed loco scalpelli chirurgus acuum tenentem multo diutius tenet – processus suturae, suturae, et fasciae multo plus temporis quam dissectionis textuum consumit. Chirurgus peritus circiter sexaginta nodos securitatis per minutum, vel unum nodum per secundum, ligare potest. Interea, in chirurgia endoscopica, manus chirurgi instrumentis tenuibus, quae multo difficilius ligare sunt, substituuntur. Ita, exempli gratia, Consociatio Europaea Medicorum et Chirurgorum normam statuit – nodum triplicem quadraginta secundis ligare. Itaque haec innovatio revolutionaria erat quae munus magni momenti egit in amplificando ambitu interventionum endoscopicarum, conclavia. Chirurgi anastomoses interentericas uno motu manus perficere, per intestina sigillatim transire, vasa sanguinantia suere, etc., loco longae et interdum paene impossibilis suturae endoscopicae manualis, technice possibile factum est quamlibet operationem chirurgicam per accessum chirurgicum endoscopicum ope conclavii perficere.